کودکان، سرمایه‌های یک جامعه هستند و تربیت و حقوق آن‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. درواقع، سن کودکی، از مهم‌ترین و اساسی‌ترین سنین فرد در طول زندگی فردی می‌باشد و هر گونه آسیب روحی و جسمی در این دوران می‌تواند در ادامه زندگی فرد، تاثیرات جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد. کودک آزاری یکی از جرایم آشکار و شایع امروزی است که در جامعه رواج دارد. مطابق با قانون 2 حمایت از کودکان و نوجوانان، کودک آزاری به هر گونه آسیب جسمانی و روانی، سوء استفاده جنسی یا بهره‌کشی از افراد زیر 18 سال گفته می‌شود که در صورتی که غیرتصادفی نباشد، فرد مرتکب شونده این اعمال، مجرم شناخته می‌شود. در این خصوص ما در این تحقیق به تحلیل جرایم مربوط به کودک آزاری در قانون آیین دادرسی کیفری در قالب تجزیه و تحلیل کتابخانه‌ای- مروری و به شیوه توصیفی پرداختیم که نتایج بدست آمده از یافته‌های مقالات، پایان‌نامه‌ها و پایگاه‌های اینترنتی معتبر حاکی از آن است که کودک‌آزاری یکی از مهم‌ترین مسائل فرهنگی- اجتماعی است که سلامت جسمی، روانی و روحی کودک را به خطر می‌اندازد. گرچه تا سال 1399 قوانین مهم و مشخصی در خصوص انواع مختلف کودک آزاری وجود نداشت اما از آن سال به بعد در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مجازات و تعاریف مشخصی از کودک آزاری جسمی، جنسی، عاطفی و غیره ذکر شده است اما هنوز کاستی‌های زیادی در قوانین در این خصوص به چشم می‌خورد که باید به تصحیح و بازنگری آن‌ها پرداخته شود.

کودک آزاری حقوق حمایتی قوانین کیفری نوجوانان