قصه گویی به عنوان ابزاری جهت انتقال پیام‌های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب می گردد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر قصه گویی بر مسئولیت پذیری -احترام به خود و رشد اخلاقی کودکان دبستانی انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماري کلیه دانش آموزان دختر دبستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. نمونه شامل 30 نفر (۱۵ نفر گواه، 15 نفر آﺯمايش) بودند که با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های مسئولیت پذیری، احترام به خود (آرن و همکاران 1993) و ﻗﻀﺎوت اﺧﻼﻗﯽ لنیک و کیل (2005) پاسخ دادند. سپس 8 جلسه مداخله برای گروه آزمایش انجام و گروه گواه آموزشي نگرفت. پس از اتمام جلسات مجدداً پرسشنامه های مذکور مجددا برای هر دو گروه تکمیل شد. نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش قصه گویی بر مسئولیت پذیری، احترام به خود و رشد اخلاقی موثر بوده است (001/0 >P). از این رو می توان از قصه گویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش های از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.

قصه گویی مسئولیت پذیری احترام به خود رشد اخلاقی