زمینه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه سبک های حل مسله و جهت گیری انگیزشی بین دانشجویان افسرده و بهنجارشاغل به تحصیل دانشگاه آزاد واحد خوی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر به شیوه ی پس رویدادی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خوی در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 2800 نفر تشکیل می دهد. نمونه ای به حجم 80 نفر به صورت تصادفی خوشه ای با در نظرگرفتن متغیرهای پژوهش جهت همتا سازی همچون سن و جنس انتخاب و، 40 نفر دانشجوی دختر (20نفر افسرده و 20نفر بهنجار) و40 نفردانشجوی پسر (20 نفر افسرده و20 نفر بهنجار) در دو گروه مطالعه (افسرده) و گروه مقایسه (بهنجار) انتخاب شده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه های افسردگی بک، سبک حل مسأله کسیدی ولانگ، مقیاس خودسنجی و جهت گیری انگیزشی جمع آوری شده است. فرضیه های پژوهش با روش تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و آزمون t مستقل مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین سبک های حل مسله و جهت گیری انگیزشی دانشجویان افسرده و عادی در سطح (01/0>P) معناداری می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان مطرح کرد که دانشجویان افسرده نسبت به دانشجویان عادی از سبک های حل مساله غیر سازنده بالا و سبک های حل مساله سازنده پایین تری برخوردارند دانشجویان افسرده نسبت به دانشجویان عادی از جهت گیری انگیزشی پایینتری برخوردارند.

سبک های حل مسله جهت گیری انگیزشی افسردگی بهنجاری