هدف این پژوهش بررسی شیوع و عوامل مرتبط با پرخاشگری در بین نوجوانان و جوانان شهر اردل بوده است. روش اجرای این پژوهش پیماشی است که داده‌ها با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شده‌اند. برای انتخاب نمونه به صورت تصادفی حدود 120 نفر از نوجوانان و جوانان (50 پسر و 66 دختر) را که سن آنها (14 تا 42 سال) بود انتخاب و پرسشنامه الکترونیک (AGQ) را در اختیار آنها قرار دادیم و برای انجام مصاحبه تعداد 30 نفر از جوانان را (15 مرد و 15 زن) به صورت تصادفی انتخاب کرده و با آن‌ها مصاحبه صورت گرفت. برای آزمون فرضیه‌ها از تکنیک‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. یافته‌ها نشان می‌دهند که بین خشم، تهاجم و توهین رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. بین نظرات نمونه آماری در خصوص رفتار پرخاشگری بر حسب سن و تعداد فرزندان تفاوت معنادار وجود ندارد اما بین نظرات نمونه آماری در خصوص رفتار پرخاشگری بر حسب جنسیت تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج حاصل نشان می‌دهد که عامل اصلی ایجاد پرخاشگری در بین نوجوانان و جوانان مربوط به سرکوب کردن خواسته‌ها، محیط زندگی، تنبیه والدین و مشاهده پرخاشگری (رسانه یا رفتار اطرافیان) بوده است.

پرخاشگری نوجوانان و جوانان خشم تهاجم لجاجت