هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل پیش‌بینی اضطراب امتحان بر اساس سیستم‌های مغزی-رفتاری و بدتنظیمی هیجانی با نقش میانجی تحمل آشفتگی در دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر ایلام بود. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری و با هدف کاربردی انجام شد. جامعه آماری شامل 4231 دانش‌آموز پسر دوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی 1404-1403 بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، نمونه‌ای به حجم 386 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد و در نهایت 374 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های استاندارد اضطراب امتحان ساراسون (1978)، سیستم‌های مغزی-رفتاری کارور و وایت (1994)، بدتنظیمی هیجانی گراتز و رومر (2004)، و تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر (2005) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها تأیید و پایایی آن‌ها با ضریب آلفای کرونباخ (بین 0/817 تا 0/88) محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و AMOS و آزمون‌های همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی، تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سیستم‌های مغزی-رفتاری (بازداری و فعال‌سازی) و بدتنظیمی هیجانی با اضطراب امتحان رابطه معناداری دارند. همچنین، تحمل آشفتگی به‌عنوان متغیر میانجی، اثر غیرمستقیم معناداری در رابطه بین سیستم‌های مغزی-رفتاری و بدتنظیمی هیجانی با اضطراب امتحان ایفا می‌کند. شاخص‌های برازندگی مدل (χ²/df=3/203، RMSEA=0/072، GFI=0/916، CFI=0/939، NFI=0/922) نشان‌دهنده برازش مناسب مدل بود. بنابراین، مدل پیشنهادی از نظر ویژگی‌های فنی (روایی و پایایی) در سطح مطلوبی قرار دارد و می‌تواند برای پیش‌بینی اضطراب امتحان در دانش‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

اضطراب امتحان سیستم‌های مغزی رفتاری بدتنظیمی هیجانی تحمل آشفتگی